De Short Stirling was een Engelse, viermotorige bommenwerper die werd ingezet tijdens de Tweede Wereldoorlog. Er vlogen zeven bemanningsleden mee. De Short Stirling was 26,6 meter lang, 8,8 meter hoog en had een spanwijdte van 30,2 meter. Dit type vliegtuig van de Royal Air Force (RAF) was speciaal ontwikkeld voor de bombardementen op Duitse steden.
De Short Stirling was in 1942 de grootste bommenwerper van de geallieerden. Het vliegtuig was vanaf 1939 geproduceerd in Engeland. In totaal zijn er 2375 vliegtuigen van dit type gebouwd. De vliegtuigen met een spanwijdte van 30 meter wegen zonder lading ruim 20.000 kilo, met bommen en brandstof woog een toestel zo'n 27.000 kilo.
Door het enorme gewicht was het vliegtuig minder wendbaar en een makkelijk slachtoffer voor de snelle nachtjagers van de Duitsers. Ter bescherming had het toestel op de romp en voor- en achterin geschutskoepels, elk met een boordschutter erin. In het midden zat de bommenrichter die eveneens aanvallen van Duitse nachtjagers van zich af kon weren.
